Okres dynastii 魏晋 ( , 220-420) oznacza kluczowy punkt zwrotny w historii sztuki chińskiej. Ta era politycznej fragmentacji po upadku dynastii 汉朝 ( ) była świadkiem narodzin znaczących innowacji w kaligrafii, malarstwie i duchowości buddyjskiej, kładąc podwaliny pod klasyczną sztukę chińską.
Chronologia dynastii Wei i Jin
- 220: Początek 三国 ( ) - Trzy Królestwa, nadejście Królestwa 魏 ( ) na Północy. Śmierć 曹操 ( )
- 221: Założenie Królestwa 蜀 ( ) na Zachodzie
- 222: Ustanowienie Królestwa 吴 ( ) na Południowym Wschodzie
- 265: Początek dynastii 西晋 ( ) - Rodzina Sima przywraca jedność imperialną
- 310: Wielka Migracja elit chińskich na Południ
- 317: Początek 东晋 ( ) - Podział Północ-Południe: ludy nomadyczne na Północy, arystokracja chińska na Południ
- 353: Założenie buddyjskiego sanktuarium 敦煌 ( ), przyszły klejnot sztuki religijnej

Podróż
Malowidło ścienne (36 × 120 cm) ilustrujące podróże arystokracji

Sługa podający danie
Szczegół malowidła ściennego (17 × 17 cm) pokazujący życie codzienne
Mistrzowie sztuki Wei-Jin
Ten rewolucyjny okres widział pojawienie się kreatywnych geniuszy, którzy trwale przeobrażali chińskie sztuki:
Legendarni kaligrafowie
- 王羲之 ( ): "Mędrzec kaligrafii", twórca stylu półkursywnego
- 钟繇 ( ): Pionier regularnej kaligrafii 楷书
- 卫烁 ( ): Kobieta kaligraf, nazywana 卫夫人 (Pani Wei)
Założyciele malarstwa
- 顾恺之 ( ): Mistrz duchowego portretu "以形写神"
- 曹不兴 ( ): Pionier malarstwa buddyjskiego
- 陆机 ( ): Teoretyk "文赋" o ekspresji artystycznej
Rewolucja kulturalna
Upadek porządku Han spowodował bezprecedensowe wrzenie intelektualne:
- Powstanie filozoficznego taoizmu 玄学 ( )
- Masowy rozwój sztuki buddyjskiej poprzez Jedwabny Szlak
- Narodziny krytyki artystycznej z 六法 ( ) - Sześcioma zasadami malarstwa
Dziedzictwo Wei-Jin trwa w klasycznym chińskim malarstwie i współczesnej praktyce kaligrafii.