Laozi'nin 14. Bölümü

Çince metin

视shì之zhī不bù见jiàn，名mìng曰yuē夷yí；
听tīng之zhī不bù闻wén，名mìng曰yuē希xī；
搏bó之zhī不bù得dé，名mìng曰yuē微wēi。
此cǐ三sān者zhě不bù可kě致zhì诘jié，故gù混hùn而ér为wéi一yī。
其qí上shàng不bù皦jiǎo，其qí下xià不bù昧mèi。
绳shéng绳shéng不bù可kě名mìng，复fù归guī于yú无wú物wù。
是shì谓wèi无wú状zhuàng之zhī状zhuàng，无wú物wù之zhī象xiàng，是shì谓wèi忽hū恍huǎng。
迎yíng之zhī不bù见jiàn其qí首shǒu，随suí之zhī不bù见jiàn其qí后hòu。
执zhí古gǔ之zhī道dào，以yǐ语yù今jīn之zhī有yǒu。
以yǐ知zhī古gǔ始shǐ，是shì谓wèi道dào已yǐ。

Çeviri

Ona (Tao) bakar ve görmezsiniz: rensiz denir.
Onu dinlersiniz ve işitmezsiniz: sessiz denir.
Dokunmak istersiniz ve ulaşamazsınız: cisimsiz denir.
Bu üç nitelik sözle araştırılamaz. Bu yüzden birleşirler.
Üst kısmı aydınlık değildir; alt kısmı karanlık değildir.
Sonsuzdur ve adlandırılamaz.
Varlık dışına döner.
Biçimsiz bir biçim, görüntüsüz bir görüntü denir.
Belirsiz, muğlak denir.
Karşısına çıkarsanız yüzünü görmezsiniz; izlerseniz arkasını görmezsiniz.
Eski zamanların Tao'sunu gözlemleyerek günümüz varlıklarını yönetebilirsiniz.
İnsan eski şeylerin kökenini bilebilirse, Tao'nun ipini tuttuğu söylenir.

Notlar

河上公 (Héshàng Gōng) : 无 (wú) “rensiz, renksiz” demektir; 希 (xī) “sessiz, sesiz” demektir (bu anlamda “afon” kelimesini kullandım); 微 (wēi) “cisimsiz, bedensiz” demektir. 河上公 (Héshàng Gōng)’un bu açıklaması 德清 (Déqīng), B, C, 列御寇 (Liè Yùkòu) vb. tarafından doğrulanmıştır.

Harfiyen “non possunt interrogationibus penitus investigari”. 刘劼夫 (Liú Jiéfū) : Genellikle, aradığımız bir şeyi bulamazsak, bazen başkalarına sorarak (诘问, jiéwèn) bulabiliriz. Bu üç şey için böyle değildir. Ömrünüz boyunca başkalarına sorsanız bile onları anlayamazsınız. Ancak kendi ışığınızdan vazgeçer, bedeninizi bırakırsanız, o zaman onları anlarsınız, yani 道 (Dào)’yu anlarsınız ki bunlar onun nitelikleridir.

河上公 (Héshàng Gōng) : Bu üç şey, yani bu renksizlik (sıfat olan “renksiz”ten bir isim türetmek zorundayım), bu afoni (sesiz olanın niteliğini kastediyorum), bu cisimsizlik, ağızla ifade edilemez veya yazıyla aktarılamaz.

B: Sözle araştırılamaz veya birbirinden ayrılamazlar. E: Bu üç sözcük (sıfat) 无 (wú), 希 (xī), 微 (wēi) boşluk ve maddesizlik fikrini aynı şekilde ifade eder. Gerçekten de, görünmez olan, işitme ve dokunma ile algılanamayan şeyden farklı değildir. Bu yüzden bu üç nitelik birbirinden ayrılamaz veya birbirinden farklılaştırılamaz. Birleşirler ve tek bir nitelikte (boşluk, maddesizlik) birleşirler, çünkü yukarıda görüldüğü gibi, ayrı ayrı ve birlikte boşluk ve maddesizlik fikrini verirler.

尹喜 (Yǐn Xǐ) : Bu üç nitelik aslında tek bir şeydir (birleşmeleri Tao’nun maddesizliğini gösterir). İnsanlar zorunlu olarak bu isimleri kullanırlar, çünkü 道 (Dào) görme, işitme ve dokunma organlarından kaçar, bunlarla aradıkları şeyi bulamazlar.

列御寇 (Liè Yùkòu) : Tüm maddi şeyler üstten aydınlıktır ve alttan karanlıktır. Ancak 道 (Dào)’nun ne üstü ne de altı yoktur; dolayısıyla ne üstü daha aydınlıktır ne de altı daha karanlıktır.

佛傀子 (Fóguīzǐ) : 精精 (jīngjīng) ifadesi “kesintisiz, duraksama yaşamayan” demektir.

A: Renk, ses veya biçimle belirlenemez. Beş renkten hiçbiriyle ayırt edilemez; beş müzik notundan hiçbirine karşılık gelen bir sesi veya tonu yoktur; boyutu ölçülebilecek veya biçimi belirlenebilecek bir bedeni yoktur.

B: Varlık dışına bağlanabilir. D, E: Biçimi olan biçimler, görüntüsü olan görüntüler maddi varlıklardır. Biçimsiz biçim, görüntüsüz görüntü sözleri 道 (Dào)’yu ifade eder. D: Var olmadığı söylenebilir mi? Ancak varlıklar doğmak ve oluşmak için ona ihtiyaç duyar. Var olduğu (maddi olarak) söylenebilir mi? Ancak bedenini göremeyiz. Bu yüzden 老子 (Lǎozǐ) ona biçimsiz biçim ve görüntüsüz görüntü der.

B: Var gibi ve yok gibi. (D) Belirlenemez.

Harfiyen “non vides ejus caput, non vides posteriorem ejus partem”. B: Yani, ne başlangıcı ne de sonu yoktur.

E: 今之有 (jīn zhī yǒu) “günümüz varlıkları” ile 老子 (Lǎozǐ) günümüz dünyasının işlerini kastediyor. Onları iyi yönetmek için (E) mutlak bir sükunet içinde, tüm meşguliyetleri dışlayan bir huzur içinde dinlenmek gerekir. Bu, yazarın eski zamanların 道 (Dào)’sunun gözlemlenmesi olarak adlandırdığı şeydir. H: Azizin erdemini oluşturan, bu ince 道 (Dào) ile yüzyılı, dünyayı yönetmesidir.

B, 道纪 (dàojì) sözlerini 道之端绪, harfiyen “Tao’nun ilk ipliği” (Dào zhī duānxù) olarak açıklar.