บทที่ 10 ของเล่าจื๊อ

ข้อความภาษาจีน

载zài营yíng魄pò抱bào一yī， 能néng无wú离lí乎hū？
专zhuān气qì致zhì柔róu， 能néng如rú婴yīng儿ér乎hū？
涤dí除chú玄xuán览lǎn， 能néng无wú疵cī乎hū？
爱ài民mín治zhì国guó， 能néng无wú为wéi乎hū？
天tiān门mén开kāi阖hé， 能néng为wéi雌cí乎hū？
明míng白bái四sì达dá， 能néng无wú知zhī乎hū？
生shēng之zhī 畜xù之zhī， 生shēng而ér不bù有yǒu， 为wéi而ér不bù恃shì， 长zhǎng而ér不bù宰zǎi， 是shì谓wèi玄xuán德dé。
 

แปล

จิตวิญญาณทางจิตใจควรควบคุมจิตวิญญาณทางประสาทสัมผัส
ถ้ามนุษย์รักษาความเป็นหนึ่งเดียว พวกเขาสามารถไม่แยกออกจากกันได้
ถ้าเขาควบคุมพลังชีวิตของเขาและทำให้อ่อนโยนอย่างยิ่ง เขาสามารถเป็นเหมือนทารกแรกเกิด
ถ้าเขาปลดปล่อยตัวเองจากแสงสว่างของสติปัญญา เขาสามารถปลอดจากความบกพร่องทางจริยธรรม
ถ้าเขารักประชาชนและนำสันติภาพมาสู่ราชอาณาจักร เขาสามารถปฏิบัติการไม่ทำอะไรเลย
ถ้าเขาปล่อยให้ประตูสวรรค์เปิดและปิด เขาสามารถเป็นเหมือนเพศเมีย (คืออยู่ในสภาวะสงบ)
ถ้าแสงสว่างของเขาแผ่ไปทุกที่ เขาสามารถดูเหมือนไม่รู้
เขาสร้างสิ่งมีชีวิตและเลี้ยงดูพวกมัน
เขาสร้างพวกมันและไม่มองว่าเป็นทรัพย์สินของเขา
เขาทำดีแก่พวกมันและไม่คาดหวังอะไรจากพวกมัน
เขาปกครองพวกมันและไม่ปฏิบัติต่อพวกมันเหมือนเจ้าของ
นี้เรียกว่ามีคุณธรรมลึกซึ้ง

บันทึก

บทนี้ทำให้ผู้อธิบาย 老子 Lǎozǐ สับสนมาก คำว่า 營 yíng (ค่าย) ส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยคำว่า 魂 hún "จิตวิญญาณทางจิตใจ" ซึ่งวางไว้ก่อน 載 zài ใน 蘇子 Sū Zǐ เขียนว่า: ธรรมชาติของผู้ศักดิ์สิทธิ์สงบและเงียบสงัด ส่วนทางจิตวิญญาณของเขามั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ถูกดึงดูดหรือบิดเบือนโดยวัตถุทางวัตถุ แม้ว่าจะรับหลักการสัตว์เป็นที่พำนัก (นักเขียนอีกคนหนึ่งกล่าวว่า: เป็นเปลือกของมัน คือ เปลือกหุ้ม) อย่างไรก็ตาม หลักการสัตว์ จิตวิญญาณสัตว์ ยังคงเชื่อฟังในทุกสิ่งที่เธอต้องการทำ จากนั้นเราสามารถพูดได้ว่าหลักการทางจิตวิญญาณขนส่งหลักการสัตว์ (คือ นำพา ควบคุมมัน) มนุษย์ทั่วไปยอมจำนนต่อธรรมชาติของพวกเขาต่อวัตถุภายนอก จิตใจของพวกเขาวุ่นวาย และจากนั้นจิตวิญญาณทางจิตใจก็เชื่อฟังจิตวิญญาณสัตว์ 老子 Lǎozǐ สอนมนุษย์ให้รักษาจิตใจของพวกเขา รักษาจิตวิญญาณทางประสาทสัมผัส ให้สองหลักการนี้ไม่แยกจากกัน E แปล 載 zài ว่า "รับ" และคำว่า 營魄 yíng pò ว่า "จิตวิญญาณที่ฉลาด" ซึ่งจะอนุญาตให้แปลว่า "(มนุษย์) ได้รับจิตวิญญาณที่ฉลาด" ล่ามคนเดียวกันนี้เพิ่มเติมเพื่ออธิบายคำห้าคำต่อไปนี้: "ถ้าเขาใช้เจตจำนงของเขาโดยไม่แบ่งแยก (ระหว่างสิ่งต่างๆ ในโลก) จิตวิญญาณของเขาจะถูกรักษาไว้ตลอดเวลา" ต่อมา เขากลับมาสู่ความหมายที่ยอมรับทั่วไปและแนะนำบทเรียนที่รายงานไว้ข้างต้น แทนที่ 載營魄 zài yíng pò เพียงแต่เขาแปลคำว่า 載 zài แตกต่างออกไป คือ "ถูกพา" หรือ "ถูกพาโดย": ผู้ปราชญ์ที่ปลูกฝัง 道 Dào ทำให้จิตวิญญาณทางจิตใจ (魂 hún) เชื่อมโยงกับจิตวิญญาณสัตว์ตลอดเวลา เช่นเดียวกับแสงอาทิตย์ถูกพาบนร่างกายทึบของดวงจันทร์ (Pi-ching: เช่นเดียวกับที่มนุษย์ถูกพาบนรถรา เช่นเดียวกับที่เรือถูกพาโดยน้ำ) เขาทำให้จิตวิญญาณสัตว์รักษาจิตวิญญาณทางจิตใจไว้ตลอดเวลา เช่นเดียวกับร่างกายทึบของดวงจันทร์รับแสงอาทิตย์ จากนั้นหลักการทางจิตวิญญาณไม่หลุดออกไปข้างนอกและจิตวิญญาณสัตว์ไม่ตาย

B: นิพจน์ 保一 bǎo yī "รักษาความเป็นหนึ่งเดียว" หมายถึงการทำให้เจตจำนงของเราเป็นหนึ่งเดียวโดยพื้นฐาน (คือ ไม่แบ่งแยกระหว่างสิ่งต่างๆ ในโลก) เพื่อให้ความสงบแก่ใจของเรา จากนั้น 洪輔 Hóng Fǔ กล่าวว่า จิตวิญญาณทางจิตใจและจิตวิญญาณสัตว์จะไม่แยกออกจากกัน

F อธิบายคำว่า 保一 bǎo yī ว่า "รักษา 道 Dào ซึ่งเป็นความเป็นหนึ่งเดียวที่แท้จริง"

H: คำว่า 專 zhuān หมายถึง "ควบคุม ปกครอง" ถ้าพลังชีวิตมีพลังงานและความรุนแรงทั้งหมด มันจะนำเขาไปสู่ความวุ่นวาย

B: ทารกแรกเกิดยังไม่มีความรู้ (D: ไม่มีความปรารถนา) พลังชีวิตของเขาอ่อนโยนมาก ใจของเขาไม่มีอะไรผิดปกติ และส่วนทางจิตวิญญาณของเขายังคงสมบูรณ์

Pi-ching แปล 眩瀾 xuàn lán ว่า "มุมมอง สัญชาตญาณของสิ่งมหัศจรรย์" ถ้าฝุ่นทองคำเข้าตา มันอาจขวางการมองเห็น สติปัญญาเป็นอุปสรรค ความฉลาดเป็นพันธนาการ ดังนั้นจึงต้องถอนรากถอนโคนและปลดปล่อยตัวเองจากมัน จากนั้น (H) จะถึงระดับสูงสุดของ 道 Dào การตีความนี้พบในคำอธิบายที่น่าเคารพอื่นๆ อีกหลายฉบับ ตามนักอธิบายบางคน ผู้เขียนพูดถึงแสงสว่างเท็จของจิตใจ ซึ่งนำมนุษย์ไปสู่ความผิดพลาดและความวุ่นวาย ต้องขับไล่พวกมันออกจากจิตใจของเรา เพื่อไม่ให้พวกมันกลายเป็นสาเหตุของโรคทางจริยธรรม ที่สามารถทำลายความบริสุทธิ์ของธรรมชาติของเรา นักตีความคนอื่นๆ เช่น Pi-ching ที่กล่าวถึงข้างต้น H และ B ใช้คำว่าแสงสว่างในแง่ดี และคิดว่า 老子 Lǎozǐ แนะนำให้ขับไล่พวกมัน เพื่อให้จิตใจว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง

E: ประตูสวรรค์เปิดและปิดสลับกัน 老子 Lǎozǐ หมายความว่า "เมื่อต้องหยุด เขาก็หยุด เมื่อต้องเดิน (ทำ) เขาก็เดิน" คำว่า 牝 pìn "เพศเมีย" บ่งชี้ถึงความสงบ มันสอดคล้องกับคำว่า 闔 hé "ปิด"

ที่เดียวกัน นี่คือเส้นทางของผู้ศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าจะพูดว่าบางครั้งเขาก็เคลื่อนไหว บางครั้งก็อยู่ในสภาวะสงบ แต่เขาควรนำความสงบสุขสมบูรณ์มาเป็นพื้นฐานของพฤติกรรมของเขา เมื่อผู้ศักดิ์สิทธิ์บริหารราชอาณาจักร ไม่มีอะไรที่เขาไม่เห็นด้วยกับการแทรกซึมลึกซึ้งของเขา อย่างไรก็ตาม เขาปรับตัวตามความรู้สึกและความต้องการของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เขาทำให้ผู้ปราชญ์และมนุษย์ที่มีขีดจำกัดแสดงออกมาเอง ให้ความจริงและความเท็จปรากฏขึ้นโดยธรรมชาติ และจากนั้นเขาก็ไม่เหนื่อยล้ากับการใช้ความระมัดระวัง จักรพรรดิ 禹 Yǔ และ 舜 Shùn ปฏิบัติตามเส้นทางนี้อย่างแม่นยำเมื่อพวกเขาปกครองจักรวรรดิและมองมันเหมือนกับว่ามันแปลกปลอมสำหรับพวกเขาโดยสิ้นเชิง

B: มีเพียงผู้ศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่สามารถดูเหมือนไม่รู้และมีขีดจำกัด เมื่อเขาบรรลุถึงจุดสูงสุดของแสงสว่างและความรู้ นี่คือวิธีที่เขารักษาแสงสว่างของเขา เช่นเดียวกับที่คนรวยรักษาความมั่งคั่งของเขาโดยแสร้งทำเป็นยากจน

ยากที่จะบอกว่าประธานของคำกริยาแปดคำนี้ 生之 shēng zhī เป็นใคร ตาม A คือ 道 Dào ตาม B คือผู้ศักดิ์สิทธิ์ (ดูบทที่ II); C, H เชื่อว่าควรอ้างอิงถึงสวรรค์และโลก Pi-ching พัฒนาความคิดของ B ดังนี้: ผู้ศักดิ์สิทธิ์สร้างสิ่งมีชีวิตเหมือนกับว่าเขาเป็นพ่อและแม่ของพวกมัน เขาเลี้ยงดูพวกมันเหมือนกับว่าเป็นลูกชายและหลานชายของเขา เป็นต้น ทั้งหมดนี้เป็นไปได้เฉพาะกับมนุษย์ที่รวมตัวกับคุณธรรมลึกซึ้ง นั่นคือ รวมตัวกับ 道 Dào หรือมีคุณธรรมลึกซึ้งเหมือนกับ 道 Dào

E: นักอธิบายคนหนึ่งคิดว่าประโยคหกประโยคนี้เกี่ยวข้องเฉพาะกับผู้ปกครองราชอาณาจักร

A: เขาไม่คาดหวังรางวัลใดๆ จากพวกเขา

B อธิบายคำว่า 長 cháng ว่า "อยู่เหนือประชาชน" นักตีความอื่นๆ (A, C) แปลว่า 養 yǎng "เลี้ยงดู"

李士材 Lǐ Shìcái: 吾子以為主 Wú zǐ yǐ wéi zhǔ "เขาไม่มองตัวเองว่าเป็นเจ้าของพวกเขา"