บทที่ 13 ของเล่าจื๊อ

ข้อความจีน

宠chǒng辱rǔ若ruò惊jīng ， 贵guì大dà患huàn若ruò身shēn。 
何hé谓wèi宠chǒng辱rǔ？  辱rǔ为wéi下xià。 
得dé之zhī若ruò惊jīng， 失shī之zhī若ruò惊jīng， 是shì谓wèi宠chǒng辱rǔ若ruò惊jīng。 
何hé谓wèi贵guì大dà患huàn若ruò身shēn？ 
吾wú所suǒ以yǐ有yǒu大dà患huàn， 为wéi我wǒ有yǒu身shēn。 
及jí我wǒ无wú身shēn， 吾wú有yǒu何hé患huàn！ 
故gù贵guì身shēn于yú天tiān下xià， 若ruò可kě讬tuō天tiān下xià； 爱ài以yǐ身shēn为wéi天tiān下xià者zhě， 若ruò可kě寄jì天tiān下xià。

แปล

ปราชญ์กลัวเกียรติยศเหมือนกับความอัปยศ ร่างกายของเขาเป็นภาระเหมือนกับภัยพิบัติใหญ่
คำว่า "กลัวเกียรติยศเหมือนกับความอัปยศ" หมายความว่าอย่างไร?
ความอัปยศเป็นสิ่งต่ำต้อย เมื่อได้มาซึ่งเกียรติยศ ก็รู้สึกกลัว เมื่อสูญเสียเกียรติยศ ก็รู้สึกกลัว
ดังนั้นจึงกล่าวว่า กลัวเกียรติยศเหมือนกับความอัปยศ
คำว่า "ร่างกายของเขาเป็นภาระเหมือนกับภัยพิบัติใหญ่" หมายความว่าอย่างไร?
ถ้าเราเผชิญกับภัยพิบัติใหญ่ ก็เพราะเรามีร่างกาย
เมื่อเราไม่มีร่างกาย (เมื่อเราหลุดพ้นจากร่างกาย) เราจะเผชิญกับภัยพิบัติใดได้?
ดังนั้น เมื่อใครกลัวที่จะปกครองแผ่นดินด้วยตนเอง แผ่นดินก็สามารถมอบให้เขาได้ เมื่อใครไม่ต้องการปกครองแผ่นดิน แผ่นดินก็สามารถมอบให้เขาดูแลได้

บันทึก

ฉันสร้างกับ G: 惊宠辱若惊 jīng chǒng rǔ ruò jīng.

C, G: แทนที่จะเป็น 贵大患若亲 guì dà huàn ruò qīn ควรสร้างเป็น: 贵亲若大患 guì qīn ruò dà huàn.

H: บทนี้แสดงให้เห็นถึงความทุกข์ยากที่จะเกิดขึ้นเมื่อแสวงหาเกียรติยศและผลประโยชน์ 老子 Lǎozǐ ต้องการสอนให้คนเห็นคุณค่าของ 道 Dào และลืมตนเอง เพื่อหลุดพ้นจากบ่วงบั่นที่ผูกมัดพวกเขา

苏子由 Sū Zǐyóu: ในสมัยโบราณ บุคคลที่ยิ่งใหญ่กลัวเกียรติยศเหมือนกับความอัปยศ เพราะพวกเขารู้ว่าเกียรติยศเป็นเพียงสัญญาณบอกเหตุของความอัปยศ พวกเขาทนร่างกายของตนเองได้ยาก (ผู้อธิบายคนเดียวกันนี้อธิบายคำว่า 贵 guì ในความหมายทั่วไปว่า "สูงศักดิ์" ว่า 难有 nán yǒu "ทนได้ยาก") เหมือนกับทนภัยพิบัติใหญ่ไม่ได้ เพราะพวกเขารู้ว่าร่างกายของเราเป็นรากฐานของภัยพิบัติ ดังนั้นพวกเขาจึงละทิ้งเกียรติยศ และความอัปยศจึงไม่มาถึงพวกเขา พวกเขาลืมร่างกายของตน และภัยพิบัติจึงไม่มาถึงพวกเขา

H เข้าใจคำว่า 贵 guì ในความหมายทั่วไปว่า "เกียรติยศ" ตามเขา คำนี้หมายถึงเกียรติยศของกษัตริย์หรือขุนนาง: คนในสมัยนั้นเชื่อว่าเกียรติยศเป็นสิ่งที่น่ายินดี พวกเขาไม่รู้ว่าเกียรติยศเป็นภัยพิบัติใหญ่เหมือนกับร่างกาย ผู้เขียนเปรียบเทียบเกียรติยศกับร่างกาย เขาคิดว่าร่างกายเป็นแหล่งที่มาของความขมขื่นทั้งหมดในชีวิตและเป็นรากฐานของความทุกข์ทั้งหมด

苏子由 Sū Zǐyóu: เกียรติยศและความอัปยศไม่ใช่สองสิ่งที่แยกจากกัน ความอัปยศเกิดจากเกียรติยศ แต่คนในสมัยนั้นไม่เข้าใจความจริงนี้ และมองเกียรติยศว่าเป็นสิ่งสูงส่ง ความอัปยศว่าเป็นสิ่งต่ำต้อย ถ้าพวกเขารู้ว่าเกียรติยศเป็นแหล่งกำเนิดของความอัปยศ พวกเขาจะยอมรับว่าเกียรติยศแน่นอนเป็นสิ่งต่ำต้อยและน่าดูถูก

苏子由 Sū Zǐyóu: เขาไม่กล้าสัมผัสกับความสงบในท่ามกลางเกียรติยศของเขา

E: ถ้ามนุษย์ถูกผูกมัดและขัดขวางด้วยความมั่งคั่งและเกียรติยศ นั่นเป็นเพราะเขาไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ที่เป็นธรรมชาติของเขา เมื่อเขาได้รับการยกย่องเหนือคนอื่น เขาจะไม่รู้สึกวุ่นวายได้อย่างไร?

ประโยค 贵以身为天下 guì yǐ shēn wéi tiānxià "มองว่าการปกครองแผ่นดินเป็นภาระ" และ 爱以身为天下 ài yǐ shēn wéi tiānxià หมายถึง: "ดูถูกการปกครองแผ่นดินด้วยตนเอง" ตามคำอธิบายนี้ 贵 guì (ในความหมายทั่วไป "สูงศักดิ์") ที่นี่หมายถึง "หนัก, ลำบาก" และในรูปกริยา "มองว่าเป็นภาระ" Pi-ching, ibid., 不轻 bù qīng "ไม่มองว่าการปกครองแผ่นดินเป็นสิ่งเบา"

ตามตัวอักษร "มีความเสียใจ" คือ ไม่สนใจที่จะปกครองแผ่นดิน

E: บุคคลที่สมบูรณ์แบบต้องการอาหารเพียงเพื่อบรรเทาความหิว (เขาไม่แสวงหาอาหารอร่อยมากมาย) ต้องการเสื้อผ้าเพียงเพื่อปกปิดร่างกาย (เขาดูถูกความฟุ่มเฟือยของเสื้อผ้า) สิ่งเล็กน้อยที่เขาต้องการจากคนอื่นเพื่อการดำรงชีพก็เพียงพอแล้ว ความมั่งคั่งทั้งแผ่นดิน รายได้จากทุกจังหวัดไม่มีประโยชน์ต่อชีวิต และกลับกันเป็นแต่จะนำมาซึ่งภัยพิบัติใหญ่ ดังนั้นเขาจึงมองการปกครองแผ่นดินเป็นภาระหนัก 则所以重为天下 zé suǒ yǐ zhòng wéi tiānxià "ถ้ามอบแผ่นดินให้กับบุคคลเช่นนี้ ประชาชนทั้งแผ่นดินจะได้รับประโยชน์จากเขาอย่างเต็มเปี่ยม" นิพจน์ 为天下 wéi tiānxià ได้รับการอธิบายใน A ว่า "ปกครองแผ่นดิน, เป็นเจ้าของแผ่นดิน"

刘季甫 Liú Jìfǔ: ถ้าเขาได้รับเกียรติยศและเกียรติคุณ และไม่สนใจมากกว่าสิ่งที่เป็นของต่างด้าว เขาก็สามารถมอบแผ่นดินให้เขาได้จริง

Ibid. ร่างกายของเราเป็นอุปสรรคต่อเรา เมื่อเราหลุดพ้นจากมัน (คือ B: เมื่อเราไม่สนใจสิ่งที่ตอบสนองต่อประสาทสัมผัสและอารมณ์) เราก็พ้นจากอุปสรรคทั้งหมด และไม่เผชิญกับภัยพิบัติใดๆ เมื่อ 舜 Shùn ยังเป็นคนธรรมดา เขากลายเป็นเพื่อน (และขุนนาง) ของจักรพรรดิ 尧 Yáo และเขาก็เฉยเมยต่อเกียรติยศนั้นเหมือนกับว่าเขามีมาตั้งแต่เกิด เขาได้รับการยกย่องขึ้นเป็นตำแหน่งสูงส่งของจักรพรรดิ: สามารถกล่าวได้ว่าเขาได้รับเกียรติยศมากมาย แต่เขาก็ไม่สนใจมากไปกว่าสิ่งที่เป็นของต่างด้าว