Hoofdstuk 11 van de Laozi

Chinese tekst

三sān十shí辐fú共gòng一yī毂gǔ， 当dāng其qí无wú， 有yǒu车chē之zhī用yòng。
埏shān埴zhí以yǐ为wéi器qì， 当dāng其qí无wú， 有yǒu器qì之zhī用yòng。
凿záo户hù牖yǒu以yǐ为wéi室shì， 当dāng其qí无wú， 有yǒu室shì之zhī用yòng。
故gù有yǒu之zhī以yǐ为wéi利lì， 无wú之zhī以yǐ为wéi用yòng。
 

Vertaling

Dertig spaken komen samen in een naaf. Het gebruik van de wagen hangt af van zijn leegte.
Klei wordt gekneed om vaten te maken. Het gebruik van de vaten hangt af van hun leegte.
Deuren en ramen worden gemaakt om een huis te vormen. Het gebruik van het huis hangt af van hun leegte.
Daarom komt nut voort uit zijn, maar gebruik ontstaat uit niet-zijn.

Notities

A: In de oudheid bestond elk wiel van een wagen uit dertig spaken; deze opstelling herinnerde (letterlijk "imiteerde") de dagen van de maan. De naaf (B) is hol en ontvangt de as die de wielen in beweging zet, waarmee de wagen over de aarde rolt. Als de wagen (E) niet was voorzien van een holle naaf die de as laat draaien, zou hij niet over de aarde kunnen rollen.

E: Als vaten geen binnenholte hadden, zouden ze niets kunnen bevatten.

E: Als een huis niet de leegte van deuren en ramen had die toelaten om in en uit te gaan en het daglicht binnen te laten, zou men er niet in kunnen wonen.

E: Het nut van wagens, vaten en huizen ontstaat voor alle mensen in het rijk uit hun bestaan of bezit. Het gebruik van de wagen hangt af van de beweging van de as (in de holte van de naaf); het gebruik van vaten hangt af van hun vermogen om te bevatten; het gebruik van een huis hangt af van zijn eigenschap om mensen toe te laten in en uit te gaan en het licht binnen te laten. Deze verschillende gebruiken hangen op hun beurt af van de leegte (dat wil zeggen de holle delen van de naaf, vaten en huizen). Daarom zegt 老子 Lǎozǐ: Het gebruik hangt af van de leegte. Ik merk op, voegt commentator E toe, dat hoewel 老子 Lǎozǐ in dit hoofdstuk meerdere keren zijn en niet-zijn noemt (het bestaan van deze objecten en hun leegte), als men onderzoekt wat zijn doel is, zal men erkennen dat hij uitgaat van zijn (wat bestaat) om op een opvallende manier te tonen hoe waardevol niet-zijn (leegte) is. Nu weet iedereen dat zijn (wat bestaat) nuttig is en dat gebruik afhangt van niet-zijn (leegte). Maar alle mensen verwaarlozen deze waarheid en nemen niet de moeite om het te zien. Daarom gebruikt 老子 Lǎozǐ verschillende metaforen om het in zijn volle licht te plaatsen.