Geschiedenis van de Chinese kunst van de Bei Song-dynastie

960: De culturele opkomst van de Noordelijke Song

De stichter-keizer 太祖Tàizǔ vestigde een revolutionair institutioneel kader door de Keizerlijke Academie voor Schilderkunst (翰林图画院Hànlín Túhuà Yuàn) en de Academie voor Calligrafie op te richten. Deze instellingen werden de pijlers van de artistieke wedergeboorte van de Noordelijke Song (960-1127) en bevorderden een ongeëvenaarde productie waarin hofschilderkunst, geleerde creaties en volkskunst intensief met elkaar in dialoog gingen. Deze dynamiek maakte de bloei mogelijk van innovatieve technieken zoals 皴法cūn fǎ (texturering van bergen) en de beheersing van inktwassen.

De verkenning. Schilderij op zijde. 29.1 cm bij 29.6 cm.

De verkenning
Schilderij op zijde, 29.1 × 29.6 cm

Gravure van het Verdrag van de Jonge Meisjes. Schilderij op papier. 3 cm bij 64.3 cm.

Gravure van het Verdrag van de Jonge Meisjes
Schilderij op papier, variabele afmetingen

Gravure van het Verdrag van Kindelijke Piëteit
Gravure van het Verdrag van Kindelijke Piëteit

Gravures van het Verdrag van Kindelijke Piëteit
Moraallerende illustraties van de confucianistische traditie

De onbetwiste meesters van de Song-schilderkunst

范宽Fàn Kuān

Genie van monumentale landschappen, zijn Reizigers tussen bergen en stroomversnellingen (溪山行旅图) illustreert de tellurische kracht van de Zhongnan-bergen. Zijn "regenpuntstreken" (雨点皴yǔdiǎn cūn) creëren overweldigende granieten massieven waar de mens minuscuul lijkt.

郭熙Guō Xī

Theoreticus van de "methode van de drie afstanden" (perspectief), zijn rollen zoals Begin van de lente onthullen bergen "opgerold als wolken". Benoemd door keizer Shenzong als "Eerste Schilder van het Rijk".

李公麟Lǐ Gōnglín

Bijgenaamd "Eerste penseel van de Song", revolutioneerde hij de figuurschilderkunst met 白描báimiáo (zuivere lijntekening). Zijn werken zoals De Vijf Paarden combineren anatomische precisie en spirituele adem.

董源Dǒng Yuán

Pionier van zuidelijke landschappen, zijn "hennepvezeltekstuur" (披麻皴pīmá cūn) beïnvloedde geleerden van de Yuan tot de Qing. Zijn rollen zoals Gezichten van de Xiao-Xiang rivier verheerlijken riviernevels.

米芾Mǐ Fú

Geniale calligraaf en schepper van het "nevellandschap" (米点山水mǐdiǎn shānshuǐ), zijn landschappen met inktvlekken suggereren meer dan ze beschrijven, en voorspellen abstracte kunst.

徽宗Huīzōng

Keizer-estheet wiens Koeren van duiven ornithologische precisie en verfijnde poëzie combineert. Stichter van de Keizerlijke Academie, hij stelde naturalisme als canon in.

Technische en esthetische revoluties

De hoogtijdagen van het shan shui-landschap

Song-schilders transcenderen de representatie om 气韵qìyùn (kosmische adem) uit te drukken. Guo Xi theoretiseert dit in zijn verhandeling Notities van hoge bergen, en pleit voor composities waarin de toeschouwer visueel reist door de "drie afstanden".

Sociale schilderkunst en bloei van genres

Zhang Zeduan revolutioneert de verhalende schilderkunst met Straattafereel aan de Bian-rivier (清明上河图), en beschrijft nauwkeurig het stedelijke leven van Kaifeng. Tegelijkertijd verspreiden geïllustreerde verhandelingen zoals De Klassieker van Kindelijke Piëteit de confucianistische ideologie.

Beslissende materiaalinnovaties

  • Voltooiing van penselen met wolfsharen voor krachtige streken (Fan Kuan)
  • Denroetinkt die subtiele nuances biedt van 墨分五色mò fēn wǔ sè (vijf inktkleuren)
  • Zijde bereid met minerale lijmen die transparante glazen mogelijk maken

Culturele synthese

Geleerde-ambtenaren zoals Su Shi verheffen de schilderkunst tot de kunst van 文人画wénrénhuà (geleerdenschilderkunst), waar gedicht, calligrafie en beeld samensmelten op de rol. Mi Fu belichaamt deze synthese door de "drie perfecties" tegelijkertijd te beoefenen.

Erfenis en nalatenschap

De kunst van de Noordelijke Song vormt een ongeëvenaard hoogtepunt van de Chinese cultuur. De meesters van de Song inspireerden de Yuan-scholen (Huang Gongwang), Ming (de Vier Wangs) en zelfs moderne kunstenaars zoals Zhang Daqian. Hun werken, bewaard in het Paleismuseum van Taipei of het Verboden Stadmuseum van Peking, getuigen van een zoektocht naar harmonie tussen natuur en cultuur die centraal staat in de Aziatische esthetiek. De verhandeling van Guo Xi vat dit ideaal samen: "Een landschap is een plaats waar men met de geest kan reizen, waar men met de ogen kan verrukt worden."