De Chinese Valentijnsdag

中国的情人节

De 7e juli van de maankalender is de dag van de Chinese Valentijnsdag (genaamd 七夕 qīxī). Volgens een mysterieus verhaal werd een fee (织女 Zhīnǚ, de wever) verliefd op een boer (牛郎 niúláng: de veehouder). Ze trouwden en leidden een gelukkig leven. Maar de moeder van de vrouw was helemaal tegen dit huwelijk vanwege hun verschillende aard. Ze dwong haar dochter om terug te keren naar de hemel en plaatste een brede rivier die onmogelijk over te steken was om hen te scheiden. Deze rivier is de Melkweg.

Sinds die dag kunnen de fee en haar man elkaar slechts één keer per jaar zien. De eksters, diep geroerd door deze oprechte liefde, vormen een brug over de Melkweg zodat de twee geliefden elkaar kunnen ontmoeten. Het is de enige dag dat ze elkaar zien, maar hun liefde blijft intact.

Dankzij dit mysterieuze verhaal is de 7e juli van de maankalender de Chinese Valentijnsdag geworden. Dit festival is zeer commercieel, vooral in de stad Yinchuan. Overal kun je poppen en speelgoed in de vorm van de fee en haar man zien in alle winkels.

Veranderende tradities

Het liefdesverhaal tussen Niulang en Zhinu, evenals het Qixi-festival, zijn van generatie op generatie doorgegeven. Toch beginnen deze gewoonten en tradities verloren te gaan.

Veel jonge Chinezen van tegenwoordig weten meer over de westerse Valentijnsdag op 14 februari, met rozenboeketten, chocolade, kaarslichtdiners dan over de Chinese festivals.

Zelfs qīxī 七夕 wordt de "Chinese Valentijnsdag" genoemd.

Weinig jongeren, dat is zeker, zullen naar de hemel kijken, als ze al weten op welke dag het festival plaatsvindt. Veel borden zijn er om hen eraan te herinneren: "Aanbiedingen voor de Chinese Valentijnsdag", zowel in winkels, hotels als restaurants. Weinig meisjes zullen dit feest vieren met hun vriendje, nog minder zullen bidden om slimmer te worden. In de huidige samenleving wordt er niet meer van jonge meisjes gevraagd om uit te blinken in weven, dus het bidden om vaardig te zijn heeft zijn betekenis verloren.

Dit betekent niet dat naaien volledig vergeten en verlaten is. Een nieuwe vorm wordt populair: haken. Geïmporteerd uit Europa, is deze kunst een populaire vorm van borduren. Haaksteken zijn X-vormig en vormen patronen en ontwerpen. Onlangs hebben sommige jonge vrouwen een groeiende interesse getoond in het breien van wollen sjaals.

Het is eenvoudig en ze zijn trots om te dragen wat ze met hun eigen handen hebben gemaakt.

De legende van Niulang en Zhinu

Niulang was een sterke en hardwerkende jongen. Wees, hij leefde armzaam buiten de stad. Eigenlijk beviel de stad hem niet en hij verkoos ver van mensen te leven, bovendien was hij niet alleen omdat zijn vriend de buffel zijn leven deelde en hem een grenzeloze vriendschap toedroeg.

Zo leefde Niulang, hij bewerkte zijn veld met zijn buffel, joeg en viste om in zijn dagelijkse behoeften te voorzien. Op een dag besliste hij om wat verder te gaan, tot in een bos dat hij niet kende. Altijd vergezeld door het trouwe dier, vond hij de plaats charmant en vooral genoot hij van het luisteren naar de vogels. Zo slenterde hij enkele uren en genoot van de rust van het bos. Zijn stappen leidden hem vervolgens naar een groot meer dat door de zon werd verlicht.

Maar de lucht bedekte zich spoedig en toen hij zijn hoofd ophief, zag hij plots iets vreemds: negen jonge meisjes daalden af uit de wolken. Ze leken in de lucht te zweven! Bij het meer aangekomen begonnen de jonge meisjes zich uit te kleden. Terwijl ze speelden, lachten ze allemaal van harte. Naakt doken ze toen in het meer en genoten van de zachtheid van de zon die was teruggekeerd.

Verborgen achter een struik volgde Niulang de voorstelling zonder er een moment van te missen. Hij kneep zichzelf om te verifiëren dat hij niet droomde, hij kon zijn ogen niet geloven: dus bestonden de onsterfelijken en kwamen ze soms op aarde... Vanaf zijn schuilplaats volgde hij hun spelletjes en werd snel betoverd. Onder deze bekoorlijke wezens trok er een, de jongste, bijzonder zijn aandacht. Ze was zo mooi dat hij onmiddellijk verliefd op haar werd.

Na enkele uren van waterplezier riep de oudste haar vriendinnen en gaf hun een teken: het was tijd om terug te keren. Pijnlijk om te zien dat de uitverkoren van zijn hart zou verdwijnen, raadpleegde hij zijn vriend de buffel om een oplossing te vinden om de jongste, wier naam Zhinu was, tegen te houden.

"Verstop haar kleren!" adviseerde hij hem.

Zo gezegd, zo gedaan. En terwijl de andere jonge meisjes al terugkeerden naar de wolken, zocht Zhinu nog steeds haar kleding. Toen ze begon haar geduld te verliezen, merkte ze dat iemand haar observeerde. Bang, vluchtte ze meteen in een struik om haar naaktheid te verbergen. Ongelukkig naderde Niulang haar met iets in zijn hand.

De jonge man stelde zich voor en gaf haar haar kleding terug terwijl hij zijn liefde verklaarde. Geamuseerd meer dan boos door de streek die deze aardbewoner haar had geleverd, was Zhinu meteen veroverd door deze jonge man, zo verlegen en zo charmant.

Zo besliste Zhinu om op aarde te blijven en daar te leven met haar geliefde en haar vriend de buffel. Het leven verliep rustig en gelukkig voor het jonge paar. Tijdens deze twee jaar kwamen een jongen en een meisje de familie van Niulang en Zhinu verrijken, die een idyllische liefde leefden en een perfect geluk genoten.

Maar voor de andere onsterfelijken van het paradijs had Zhinu verraad gepleegd. De wetten van de hemel verbieden immers dat een onsterfelijke zich verenigt met een aardbewoner, zelfs als hij de beste van hen is. Dus, op een dag dat Niulang met zijn kinderen was gaan vissen, kwamen de voormalige metgezellen van de jonge vrouw haar halen om haar mee terug te nemen. Bij haar weigering om hen te volgen, besloten ze toen om geweld te gebruiken en ontvoerden Zhinu, zonder verdere onderhandelingen. Bij de gedachte haar man en kinderen niet meer terug te zien, begon de jonge vrouw te huilen en riep hen met al haar kracht.

Van de plaats waar hij aan het vissen was, hoorde Niulang de kreten van zijn geliefde. Hij sprong toen op zijn vriend de buffel en liet hem zo snel mogelijk lopen. Het dier zette zoveel energie in dat hij snel Zhinu inhaalde, die met al haar kracht de vlucht van haar voormalige metgezellen vertraagde. Maar het was vergeten dat de aanvallers onsterfelijk waren en dat ze magische krachten hadden!

Toen ze Niulang gevaarlijk dichtbij zagen komen, lieten ze toen een rivier verschijnen tussen hen en hun ongelukkige achtervolgers. Voor dit onoverkomelijke obstakel stopten Niulang en zijn buffel abrupt. Wanhopig riep hij Zhinu, die de onsterfelijken hadden losgelaten. Aan de andere oever was de jonge vrouw ineengestort bij de gedachte gescheiden te zijn van hen die ze liefhad.

Ontroerd door de situatie, besloten de vogels van het bos, die het jonge paar goed kenden, onmiddellijk in actie te komen. In enkele seconden verzamelden de eksters zich en vormden een brug over de rivier. Zo konden de twee geliefden elkaar weer ontmoeten en vielen, dronken van geluk, in elkaars armen. Na een tijdje besliste Zhinu om Niulang het droevige nieuws te vertellen:

"Het is mij verboden om langer met jou te leven!" snikte Zhinu.

"Hoezo?" riep haar echtgenoot uit, die niets meer begreep.

"Ik ben niet van deze wereld, en ik moet terugkeren naar waar ik vandaan kom. Toch wordt ons een genade geschonken. Zo zal ik je elk jaar op deze datum, op deze plaats, terugkomen om je te zien."

Nauwelijks had Zhinu haar zin afgemaakt of ze vloog weg, door de lucht snellend naar de wolk waaruit ze was afgedaald...

En zo vieren de geliefden elk jaar, op de verjaardag van deze dag die is vastgesteld op 7 juli in de zonnekalender (de 7e dag van de 7e maan), de hereniging van Niulang en Zhinu.

Een andere Valentijnsdag, in zekere zin...

Nu, als de nacht valt, kijk omhoog naar de sterren en je zult merken dat het verhaal van Niulang en Zhinu misschien geen legende is. Inderdaad, de sterren van de veehouder (Altaïr) en die van Zhinu (Vega) zijn altijd gescheiden door de Melkweg...