Het Chinese schrift

De eenheid van het Chinees schrift is het karakter. Dit laatste wordt ook sinogram genoemd, maar het is niet helemaal correct om "teken" te zeggen. Momenteel worden in Chinese woordenboeken 214 elementaire karakters geteld, die "sleutels" worden genoemd. Door deze sleutels te combineren, kunnen talloze sinogrammen worden gevormd. Het eerste Chinese woordenboek, de Shuowen jiezi van Xu Shen, geschreven rond +100, bevatte 9353 karakters verdeeld over 540 sleutels. Er worden er nu meer dan 60.000 geteld. Maar dit telt de varianten van hetzelfde sinogram. Het totale aantal verschillende karakters moet rond de 20.000 liggen. Om vloeiend modern Chinees te lezen, moet je er tussen de 2000 en 3000 beheersen. Om klassiek Chinees te lezen, heb je er 10.000 nodig.

Klassiek Chinees was de geschreven taal die sinds de oudheid werd gebruikt. Het gebruik om de gesproken taal te schrijven verspreidde zich echt pas de afgelopen eeuw met de val van het keizerrijk.

Meer dan een afbeelding, is het Chinese karakter een reeks strepen. De volgorde van het schrijven van de strepen is erg belangrijk, evenals de richting van elke streep. Het is onmisbaar om deze volgorde te respecteren. Net zoals als een Chinees onze letters achterstevoren zou leren schrijven, zijn schrift al snel onleesbaar zou worden, kan degene die Chinees schrijft, deze regel niet negeren. Anders is wat hij schrijft geen Chinees. Dit is des te belangrijker in kalligrafie in steeds vloeiender stijlen zoals de Lopende stijl en de Grasstijl.

Sinogrammen kunnen in vier grote families worden ingedeeld:

Pictogrammen : ze stellen op een gestileerde of symbolische manier een werkelijkheid voor. Bijvoorbeeld het karakter "boom" met zijn stam en takken: 木

Ideogrammen : dit zijn associaties van ideeën op basis van eenvoudige elementen. Bijvoorbeeld het teken "bos" bestaat uit twee bomen. 林

Ideofonogrammen : ze bestaan uit een element dat de betekenis draagt en een ander dat de uitspraak draagt.

Bijvoorbeeld het karakter “mama”: 妈 bestaat links uit het karakter vrouw: 女 en rechts uit paard: 马.

Het karakter vrouw draagt uiteraard de betekenis. Het karakter paard, uitgesproken als "ma", draagt het foneem. “Mama” wordt ook uitgesproken als "ma", alleen de toon verandert.

Leenwoorden : woorden zonder karakter, waarbij karakters met dezelfde uitspraak werden geleend en aangepast om ze te onderscheiden.

Een zaak die nog zeer belangrijk is voor de beginnende kalligraaf: in de jaren vijftig zijn de Chinezen van het Chinese vasteland begonnen met het vereenvoudigen van de karakters, terwijl de Chinezen van Hongkong, Macau, Taiwan en de diaspora de klassieke karakters hebben behouden. Men spreekt nu dus van vereenvoudigde karakters en niet-vereenvoudigde karakters (of klassieke karakters). In kalligrafie gebruikt men eerder de klassieke karakters die veel esthetischer zijn.